ევროინტეგრაციის გზაზე, მომეტებული რუსული პროპაგანდის ფონზე, ქვეყნის ბევრ ქალაქში დღემდე გვხვდება კომუნისტური იდეოლოგიის გამომხატველი სიმბოლოები, ძეგლები, ბარელიეფები, წარწერები, ქუჩები სახელწოდებებით.
რა თქმა უნდა ჩნდება კითხვა პრობლემა „თავისუფლების ქარტიაშია'' თუ პოლიტიკაში? პოლიტიკოსები ხელისუფლებას ევროპული ქვეყნების გამოცდილების გაზიარების და საბჭოთა სიმბოლოების აღმოფხვრისკენ მოუწოდებენ. საბჭოთა წარსულის მკვლევარი კი დოკუმენტის არაეფექტიანობაზე საუბრობს.
საბჭოთა წარსულის გააზრების პრობლემა, თუ სახელმწიფოს არათანმიმდევრულობა? სად გადის ზღვარი იდეოლოგიასა და ისტორიულ წარსულს შორის?